Genel Anlamda Korkular
Kaybetme Korkusu: Genel bir korku olup evrensel bir olaydır. Annemizden ayrılma, sevdiklerimizin ölümü, hastalıklar ve ailede yaşanan depresyonlar çocuk dünyasında kaygı yaratır.
Kabul Edilmeme: Çocuğun ilk üç yılı, gelecekteki anne-baba ile ilişkisi açısından son derece önemlidir. Dünyaya gelen çocuğun anne – baba tarafından nasıl algılandığı ve kabul edildiği büyük önem taşır.
0-6 Ay: Varolmayı ve kabul edilmeyi olumlu algılaması açısından dünyaya gelişi ve yakınlarının onu kabul etmesi, itiştirerek eline alması yerine sevgiyle yaklaşması gibi tutumlar önemlidir. Varlık olayının temeli özellikle 0-6 ayda atılır.
6 Ay – 18 Ay: Hareket etmek-yürümek, gücünün farkına varmak. Bu dönemde bebek kendisini kaldırır ve yürümeye başlar hareket eder ve gücü keşfeder.
18 Ay – 3 Yaş: Düşünme gücü açısından önemlidir. “HAYIR”lar başlar, isteklerini belirtir.
Bu üç temel yapı zemin oluşturur. İleride bu zemin üzerine eklemeler yapılır. Ergenlikte tekrar karşımıza çıkar. Bu üç temel alan, zamanında halledilememişse gelecekte sen-ben davası, yemek ve uyku sorunları… şeklinde görülebilir. Arkadaş ilişkilerinde kendi kişiliği, benlik değeri ve algısı iyice şekillenir. O dönemde en iyi arkadaşın kendi yaş grubundan olmasında yarar vardır. Anne babalar çocuklarının en iyi arkadaşı olmamalıdır. Çünkü hiçbir arkadaşı, anne babanın göstereceği anlayışı ve olgunluğu göstermeyecektir.
Eleştirilme Korkusu: Anne babaların eleştiride fazla ileriye gitmemesi önerilir. Yapıcı eleştiriler her zaman yararlıdır. Ergenlikte babaların çocuklarıyla ilişkilerinde ESPRİ GÜCÜNÜ kullanmaları önemlidir, ancak alay boyutunda olmamaları gerekir. Çünkü ergenlikte güvensiz bir yapı vardır. Ergen dünyaya karşı kendini koruma, savunma ihtiyacı nedeniyle farklı davranabilir.
Başarısız Olma: İyi öğrenciler performans anksiyetesi yaşayabilirler. Testlere dönük yoğun kaygılar, panik ataklar geçirebilirler. Okulunda, dershanede iyi notlar alamazsam, çıtayı tutturamazsam, şeklinde düşüncelere takılabilirler. Bu durumda ailenin çıtayı düşürmesi önerilir. Çalışma yöntemleri geliştirebilmeleri için destek verilebilir.
Taciz Edilme: Okulda büyük çocuklar tarafından bedensel güç kullanarak küçükleri ezme davranışları olabilir. Çocuklar, yaşıtlarına göre iri ise, gücünü göstermek isteyebilir. Ailede güçten ne anlıyoruz bunu bir gözden geçirelim: Sabır gücü, zorluklardan yılmama gücü, akıl gücü.
Çocuklarımızla “güç” kavramı üzerinde durup, bunun anlamı ve içeriği çocuğa fark ettirilebilir. Bilgi gücü-statü gücü gibi konularda açıklamalar yapılabilir. Güç konusunda kavram geliştirilebilir.
Baş Edememe Korkusu: Aşırı korumacılığın getirdiği bir sorundur. Böyle bir durumda çocuk edilgen, olaylar karşısında sorumluluk alamayan ve çabuk demoralize olan bir kişilik geliştirir. Engeli kaldırmak ve anne baba olarak aşırı devreye giren değil yönlendirici ve yapıcı olan bir tutum izlemeleri önerilir. Çocuklara evde küçük işler vererek sorumlulukları geliştirilebilir.
